Waarom je LinkedIn-posts op de plank blijven liggen (en wat je eraan kunt doen)
Twijfel je weleens voordat je op ‘plaatsen’ klikt? “Is dit wel interessant genoeg?” “Wie zit er op mij te wachten?” Je bent niet de enige. Ook ik als LinkedIn-specialist voel soms die aarzeling. “Wat zullen ze wel niet denken als ik weinig reacties krijg.” Die twijfel is menselijk en heeft een naam: FOPO – Fear of People’s Opinions. In dit blog lees je wat FOPO precies is, hoe het je zichtbaarheid beïnvloedt en wat je eraan kunt doen.
Het mechanisme achter de rem
Psycholoog Michael Gervais laat in zijn boek FOPO – Fear of People’s Opinions zien dat FOPO niets te maken heeft met ‘je niet zeker voelen’, maar alles met ons sociale brein. We zijn geprogrammeerd om erbij te willen horen. Om afwijzing te vermijden. En in een wereld waarin alles zichtbaar en meetbaar is – zeker op platforms als LinkedIn – werkt dat mechanisme tegen je.
47 likes. 12 reacties. 1847 weergaven. Elke post voelt als een soort toets. Alsof niet je inhoud, maar jijzelf beoordeeld wordt. En dat is waar het tricky wordt. Want als je je steeds aanpast aan wat je denkt dat anderen willen lezen of goed zou moeten scoren, raak je langzaam jezelf kwijt.
Hoe herken je FOPO op LinkedIn?
FOPO is niet altijd een luide stem. Het is vaak juist dat kleine stemmetje dat zegt:
– “Misschien is dit nog niet scherp genoeg…”
– “Straks denkt iemand dat ik mezelf heel wat vind.”
– “Ik wacht nog even tot ik er écht tevreden over ben.”
Het gevolg?
Je herschrijft je post.
Je stelt ’m uit.
Of je plaatst ’m helemaal niet.
En ondertussen zie je anderen wél posten. Met gemak, lijkt het. Maar vergis je niet, bijna iedereen twijfelt soms. Alleen wordt daar weinig over gepraat.
Vorige week sprak ik een consultant die al een maand met dezelfde post bezig was. “Het is nog niet goed genoeg,” zei hij. Hij bleef maar sleutelen aan zijn post. En dan twijfelde hij ook nog eens over de juiste afbeelding. Een typisch voorbeeld van de perfectionist die zichzelf blokkeert voordat ie überhaupt zichtbaar wordt.
Juist de mensen met kennis twijfelen het meest
Wat ik vaak zie is dat mensen met veel expertise, vaak het meest twijfelen. Je bent je bewust van de nuance. Je weet dat je post nooit het hele verhaal kan vertellen. En misschien ben je ook bang om afgerekend te worden op iets dat uit z’n context wordt gehaald. Zichtbaarheid voelt dan kwetsbaar. Zeker als je jezelf en je vak serieus neemt.
Maar ondertussen gaan anderen wél. Niet omdat zij per se beter zijn – maar omdat zij zich iets minder laten tegenhouden. Ze kiezen voor ‘gewoon doen’, niet voor ‘perfect’.
Wat FOPO je kost
FOPO kost tijd en energie. Maar het kost ook kansen.
Als je jezelf niet laat zien, weet niemand wat je te bieden hebt. En dat is zonde. Want mensen werken graag met mensen die ze kennen, vertrouwen en begrijpen. Als jij je inhoud niet deelt, hoe kunnen ze dan weten dat jij de juiste persoon bent? En ook op een persoonlijk vlak mis je iets. Want het is waardevol om jouw verhaal, jouw visie of jouw twijfels te delen. Niet omdat het moet. Maar omdat je er anderen echt mee kunt raken.
De shift
Uiteindelijk draait het allemaal om één ding: durven delen, ook als het niet perfect is. Regelmatig post ik op LinkedIn over de drempels die je kunt ervaren om zichtbaar te zijn. Natuurlijk is het fijn als een post veel mensen bereikt. Maar waar ik vooral blij van word, zijn de reacties waarin mensen zeggen:
“Dit kwam precies op het juiste moment.” Daar zit de shift.
LinkedIn’s cijfers zijn geen waardemeter van jouw impact. Een post die één persoon werkelijk raakt is waardevoller dan honderd oppervlakkige likes.
Herdefinieer daarom wat falen betekent. Falen is niet een post met weinig bereik. Falen is je verhaal niet delen terwijl iemand er juist mee geholpen is.
Schrijf niet voor iedereen
Kies bewust je publiek. Schrijf niet voor ‘iedereen’ want dat is in de praktijk: niemand. Voor elke post die ik schrijf, denk ik aan één iemand. Een klant, een ondernemer die ergens tegenaan loopt, iemand die ik laatst sprak. Wat zou diegene nu moeten horen? Wat zou helpend zijn? Dat maakt mijn schrijven concreet en relevant. En het haalt meteen de druk weg om het perfect of breed te maken. Want dat hoeft niet. Sterker nog: dat werkt meestal juist niet.
En nu jij
Misschien heb jij ook zo’n post in je conceptenmap staan. Eentje die je eigenlijk al lang wilde delen. Waar je over twijfelt, maar waarvan je voelt: dit moet ik zeggen.
Plaats hem.
Niet omdat hij perfect is.
Maar omdat hij klopt.
FOPO fluistert: “Wat als het misgaat?”
Maar stel jezelf de andere vraag eens:
“Wat als het iemand helpt?”
Ook interessant voor je:
Dit bericht heeft 0 reacties